Strijdlustig tweede team niet opgewassen tegen sterk Botwinnik
Op donderdag 4 oktober speelde het tweede team de eerste wedstrijd van het seizoen in Zoetermeer tegen Botwinnik 2.
Zoals later zou blijken een sterk team dat vorig jaar is gedegradeerd uit de eerste klasse. HSV daarentegen is vorig jaar uit de derde klasse naar
de tweede klasse gepromoveerd. Een strijd dus tussen een degradant en een promovendus.
Het duurde even voordat de jeugd van Botwinnik de speelzaal verlaten had. Nadat de borden en stukken waren opgesteld kon er met een geringe
vertraging aan de wedstrijd begonnen worden.
Al na een half uur spelen zag het er aan enkele borden somber uit voor HSV. Willem Hessels speelde aan bord vier Konings-Indisch en werd
geconfronteerd met een enorme aanval op zijn rokadestelling. Selahattin Ciftci speelde op bord acht een Franse partij, maar hij deed dit niet
zoals Euwe ons heeft geleerd. Henk Bouma had op bord zeven al een pion verloren. Jim Loke had aan bord zes tegen een sterk spelende dame de kwaliteit verloren.
De koning van Dennis de Zwart wandelde al ergens midden op het bord. Hans Coenders leek me op bord vijf wat minder te staan.
Op de beide topborden -die werden bezet door Jacques de Wit en Geurt Jan van der Meiden- leek me het evenwicht nog niet verbroken.
De eerste beslissing viel aan bord acht. De zwartveldige loper van Selahattin kon geen kant meer op en zou op de volgende zet verloren gaan.
Selahattin maakte van de nood een deugd een sloeg de pion op a3. Vervolgens speelde hij Da4 en leek hij tegenkansen te krijgen.
Zijn tegenstander -de zeer geroutineerde Bob Ameling- pareerde koeltjes alle dreigingen en gaf Selahatting geen enkele kans. 1-0
Willem Hessels trok nog even de trucendoos open, maar dit mocht niet baten en ook hij moest opgeven. 2-0
Henk Bouma stond inmiddels vijf pionnen achter, maar met een toren op de zevende rij en een paard op de zesde rij maakte hij het zijn
tegenstander nog knap lastig. Na lang nadenken wist de speler van Botwinnik alle bedreigingen te bezweren en moest Henk alsnog capituleren. 3-0.
Bij deze stand kwam Jacques de Wit vragen of hij remise mocht aanbieden. Omdat ik ervan uitging dat we de wedstrijd met 7-1 of
in het gunstigste geval met 6-2 zouden verliezen gaf ik hem mijn zegen. Het remiseaanbod werd echter afgeslagen, dus Jacques moest nog even doorspelen.
Geurt Jan van der Meiden was in een mindere stelling terecht gekomen. Volgens Geurt Jan was er zelfs nauwelijks een goede zet te verzinnen.
Een blunder kostte een vol stuk en de partij. Als excuus kan worden aangevoerd dat Geurt Jan de sterkste tegenstander had getroffen (1900+).
Bovendien is hij in training voor de halve marathon van Valencia waar hij eind oktober zijn persoonlijk record hoopt aan te scherpen.
Wellicht heeft het schaken daardoor wat minder prioriteit. Tussenstand 4-0.
Jacques de Wit bracht het eerste halfje voor HSV op het scorebord. Jacques liet een pion instaan. Zijn tegenstander sloeg de pion en had toen een pion meer.
Tot mijn stomme verbazing kwamen de heren meteen daarna remise overeen. Op mijn vraag naar het waarom wezen beide spelers mij erop dat Jacques het loperpaar had.
Blijkbaar is het loperpaar heilig en is het zelfs bij een pion achterstand voldoende garantie voor een remise.
Als ik de tegenstander van Jacques was zou ik doorgespeeld hebben. Maar wie ben ik met mijn bescheiden rating van 1521? Tussenstand 4½-½.
Dennis de Zwart stond op een gegeven moment twee pionnen achter. Hij won een pion terug en vluchtte in een dubbel toreneindspel.
Hij kwam me vertellen dat het eindspel theoretisch remise was. Hij kon wel op winst gaan spelen, maar dat zou hij verliezen.
Hij ging dus remise aanbieden. De jeugdige Botwinnikspeler geloofde Dennis op zijn eerlijke gezicht en nam het remiseaanbod aan. Tussenstand 5-1
Op het bord van Hans Coenders was iets wonderlijks gebeurd. Toen ik even niet oplette was Hans ineens een stuk voorgekomen..
De tegenstander bleek het stuk geofferd te hebben in de veronderstelling dat hij een winnende aanval had. Inderdaad stond er een paard van Hans in.
Hans had echter scherp gezien dat het paard niet goed genomen kon worden. Je hoort wel eens van een giftige pion, maar dit was een zwaar vergiftigd paard.
De aanval van de Botwinnikspeler sloeg niet door en het materiële overwicht leverde Hans het volle punt op. Tussenstand 5-2.
Jim Loke was geheel tegen zijn gewoonte in het langst bezig. Zijn tegenstandster bleef ijzersterke zetten produceren.
Op het moment supreme wikkelde zij echter verkeerd af. De kwaliteitswinst werd omgezet in stukwinst. Zij had een volle loper meer.
Door een schaakje met gelijktijdige aanval op de loper wist Jim het stuk terug te winnen. Daarna resteerde een eindspel waarin beide spelers een dame hadden.
Jim had vier pionnen en de speelster van Botwinnik had vijf pionnen, waaronder een dubbelpion. Naar mijn mening had zij de mogelijkheid remise te maken door
eeuwig schaak. Blijkbaar in de veronderstelling dat het pionneneindspel voor haar gewonnen was forceerde zij dameruil. Het pionneneindspel bleek gewonnen voor Jim.
Hij bracht zijn tegenstandster in zetdwang, sloeg alle pionnen op de koningsvleugel en promoveerde. De speelster van Botwinnik kon slechts bogen op twee
verbonden pionnen op de a- en b-lijn. De pionnen waren nog niet ver opgerukt en konden door Jim gemakkelijk tegengehouden worden.
Met nog slechtst enkele seconden op de klok zag de tegenstandster het nutteloze van verdere tegenstand in en gaf op.
De eindstand werd hierdoor 5-3. Dat valt alleszins mee gezien het enorme ratingverschil tussen beide teams. De gemiddelde rating van Botwinnik
was 1744 en die van HSV 1455, een verschil van bijna 300 punten!
Met de strijdlust van het team zit het wel goed en dat kan wellicht punten opleveren tegen de andere teams in deze klasse.
Bert Gerritsma