Externe wedstrijd tegen Voorburg 1.
Het externe-wedstrijdseizoen zit erop voor het tweede team. Vierde zijn we geworden. Een nette middenmootplek. Zeven wedstrijdpunten uit zeven wedstrijden.
- 50% score. Wellicht had er hier en daar wat meer in gezeten en als schaker zeg je dan: “Tegen Haeghe Ooievaar (4 – 4) en tegen Botwinnik (4½ - 3½)
hadden we moeten winnen.” Maar we hebben zeker ook onze porties mazzel gehad en dat zeggen we er natuurlijk nooit bij! DSC 8 en Voorburg 1 waren in het voorbije
jaar beslist de sterkste teams van 3A. - DSC 8 wordt vrijwel zeker de nieuwe kampioen. Met nog een wedstrijd te gaan, die ze zeker gaan winnen,
komt DSC 8 qua wedstrijdpunten gelijk met Voorburg 1. - DSC 8 zal daarom kampioen worden op basis van het aantal bordpunten. Proficiat!.
Wij hebben ook een steentje bijgedragen aan hun kampioenschap. Voorburg had het nog kunnen redden, als zij afgelopen maandag met groot overwicht van
ons zouden winnen. Dat konden wij natuurlijk niet zomaar laten gebeuren! De strijd begon al op de maandag daarvoor. Dennis speelde zijn partij een week eerder,
omdat zijn tegenstander op de geplande datum niet kon spelen. Die tegenstander was een oude bekende van ons: Frans Pieter van den Bos. Omdat bij ons nu ook de
Champions League wordt gespeeld, waren er niet veel spelers beschikbaar om de vooruit geschoven wedstrijd tegen Frans Pieter te spelen. (Dit jaar speelt een
aantal spelers van het tweede team ook mee in de Champions League.) Daarom heb ik expres Dennis gevraagd om tegen Frans Pieter uit te komen. Dennis houdt wel
van een uitdaging en Frans Pieter kent hem niet. Dat werd dus een verrassing op bord twee! Zoals gewoonlijk was Dennis (met wit) behoorlijk kwistig met zijn
pionnen en net als anders zag het er ook even zorgelijk uit. Hoe Dennis het doet, weet ik niet, maar halverwege de wedstrijd komt hij altijd sterk opzetten.
Ook dit keer deed Dennis een fantastische poging om zijn (op papier) veel sterkere tegenstander te laten wankelen. Vlak voor het einde stond Dennis duidelijk
gewonnen! De tijdens de partij geconsumeerde biertjes zorgden kennelijk voor veel creativiteit, maar lieten Dennis aan het einde van zo’n lange en zware partij
toch ook weer in de steek. Zonde, want hij heeft zijn overwicht op het laatst niet helemaal kunnen uitbuiten. Het werd remise! Nog steeds erg knap van Dennis en
voor ons een goede opmaat naar de resterende zeven partijen voor de week daarop..
Even ontstond bij ons de illusie dat we misschien wel konden winnen! We hadden een half punt binnen en speelden met een sterke opstelling met Dick de Jong en
Peter Huybens als invallers. Dick is bijzonder in vorm en Peter met zijn Schots gambiet, dwingt iedere tegenstander tot wanhoop..
Op bord een speelde Jacques met zwart. Of het kwam omdat ‘t het eerste bord was, weet ik niet, maar daar ging het wel als eerste mis.
Jacques kwam in de vier-pionnen opening van het Konings-Indisch terecht, dat zijn tegenstander helaas beter beheerste. Twee witte pionnen rukten te ver
op en Jacques kwam al snel in de verdrukking. Met een paard-offer maakte Jacques’ tegenstander het keurig en snel af. Geen schande voor Jacques om te
verliezen van een tegenstander die dit seizoen een score heeft van zeven uit zeven! De topscorer van klasse 3A… Knap!.
Ondertussen speelde Willem op bord drie met zwart een on-Willemse schuifpartij die lang zou duren. Dick ging daarentegen op bord vier als een raket.
Het leek wel een rapid-partij! Er stonden al snel slechts een witte en een zwarte toren op het bord en nog enkele pionnen. Dick had een pion meer en daarnaast
nog een paard. Zijn tegenstander had ook nog een zwarte loper. Dick was overtuigd van zijn op hand zijnde overwinning en toen Adrie Goebertus remise aanbood,
wees Dick dit terstond af. Zelf zou ik vrede hebben gehad met remise, want aan doorspelen zaten ook een aantal risico’s en ik zag nauwelijks mogelijkheden voor
Dick om dit winnend af te sluiten. Bovendien is een foutje snel gemaakt. De witte vrijpion op de a-lijn kon niet doorlopen vanwege de blokkerende zwarte loper
en Dicks paard kon nauwelijks worden verzet zonder een of twee pionnen te moeten opgeven. Dick kon met zijn toren schaak geven, maar moest daarna ook steeds
weer terug om de vrijpion op de a-lijn te dekken. Lastige zaak! Adrie zou Dick daarom een handje helpen! Nadat Dick zijn paard speelde en de zwarte toren aanviel,
vergat Adrie om zijn toren weg te halen. Blunder! Toen was de partij definitief voorbij en heeft Dick het eerste volle punt van de avond voor HSV binnengehaald! 1½- 1½.
De partij van Aad op bord zeven zag er ook vanaf het begin goed uit. De witte speler speelde al snel in de opening zijn dame naar buiten.
Daarmee neem je veel risico en als je niet goed weet wat je doet, is dat tegen Aad meteen fataal. Aad buitte de kans goed uit en dreigde met zijn paard
een vork op c2. Dame terug naar b1 en de verdrukking begon. Doordat er langzaam werd gespeeld, duurde het nog een poosje, maar het volgende punt was zonder
enige twijfel binnen..
En dan Peter: Peter speelde zoals gewoonlijk het Schots Gambiet waarmee hij vaak zo veel succes heeft. De tegenstander werd volkomen overrompeld en
Peter kon al na tien zetten relaxed achteroverleunen en rustig piekeren over de volgende zet die de partij in zijn voordeel zou beslissen. Helaas kon Peter
de juiste voortzetting niet vinden en het momentum ging voorbij. In (ex)penningmeestertaal: “de winst verdampte.” Zwart ontworstelde zich aan de houdgreep en
kwam langzaam maar zeker terug. In het eindspel deed Peter zelfs nog een onreglementaire zet, verloor een stuk en de partij. Dit verlies was echt zonde….
Selahattin had ook een klein foutje gemaakt op bord acht. Met twee stukken minder probeerde hij nog tegenspel te bieden, maar het bleek onhoudbaar.
Verlies was onvermijdelijk. Nu waren er nog twee borden in de strijd: Willem en Henk. De stand was ondertussen 2½ - 3½ in ons nadeel..
Op bord drie ging de lange schuifpartij Willem parten spelen. Zwart is niet Willems kleur en het duurde hem allemaal te lang. Het stond echter wel heel
lang gelijk tegen Ike Tjin A Lien. Na een grote afruil verloor Willem een pion en snel daarna nog een. Na 38 zetten werd het tijd om op te geven.
“Veel te lang voor mij.” En: “Prima tegenstander!” 2½ - 4½.
Nu was alleen Henk nog in het spel. Henks tegenstander speelde met wit een Spaanse opening, waarop Henk met de neo-Steinitz verdediging voerde.
Gelukkig speelde de man uit Voorburg niet erg agressief, waardoor Henk de tijd had om zijn verdedigende stukken goed neer te zetten. Nadat de koningsaanval
uit Voorburg was afgeslagen, werden alle stukken geruild. De overblijvende pionformatie was waarschijnlijk voordelig voor Henks tegenstander, maar
winstvoering zou nog een lange tijd en veel geschuif vergen. Wit bood daarom op de 36e zet remise aan, hetgeen waarschijnlijk met opluchting door Henk
werd geaccepteerd. Overigens diep respect voor Henks tegenstander die vanwege fysieke problemen zichtbaar moeite had om de lange partij vol te houden. Bravo!.
Met 3 – 5 verloren deze avond. En net als aan het begin van dit verhaal: “We hadden eigenlijk moeten winnen!”.
Dat gaan we volgend seizoen doen!.
Teamleider Hans Coenders