Derde team ook te sterk voor Haeghe Ooievaar
HSV 3 is erin geslaagd ook de tweede wedstrijd in winst om te zetten. Op donderdag 22 november werd Haeghe Ooievaar 4 in eigen huis met 3½-2½ verslagen.
Het was letterlijk een koele ontvangst die HSV ten deel viel. In de speellocatie van Haeghe Ooievaar, het clubhuis van scoutinggroep PePe,
was de verwarming uitgevallen. Gelukkig was de koffie warm en verkrijgbaar voor de vooroorlogse prijs van ? 0,40.
Haeghe Ooievaar heeft een team dat aan de topborden (bord 1 en 2) sterk bezet is, de spelers aan de middenborden (3 en 4) snappen het spel ook wel.
De spelers aan de staartborden (5 en 6) bevinden zich nog in een leerproces. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Allart Haverkamp aan bord vijf
de score opende. Allart opende met 1.d4 en na het antwoord 1.b5 was uw verslaggever al uit zijn openingsboek.
Vervolgens speelde de zwartspeler ook nog a6, Lb7 en ik zag later ook nog een loper op b6. Dit alles met volledige verwaarlozing van het centrum.
Allart ging echter als leerling van Euwe dwars door het midden, verhinderde de rokade, en na een schaakje dreigde hij op de volgende zet de dame te winnen.
De tegenstander vond het terecht tijd om toen op te geven.
De spectaculairste partij werd gespeeld door Arif Somer aan bord drie. In een Siciliaanse partij waarin Arif wit had, nam hij de vijandelijke
koningsvleugel onder vuur. Zijn zet Lg8! om veld h7 vrij te maken voor de dame was briljant en kan zo in een leerboek over combinaties.
Tegenstander Harald Homulle vond de enige zet die het mat kon uitstellen. Arif bleef echter nauwkeurig spelen. Hij kon zich zelfs de
luxe permitteren een toren te laten instaan die op straffe van mat niet genomen kon worden. Ten slotte was er voor zwart geen verdediging
meer te verzinnen en moest hij capituleren. Tussenstand 0-2.
Het duurde niet lang voordat de 0-3 op het scorebord verscheen. Bram de Jong speelde aan bord zes tegen Iris Hartzheim.
Bram won al vrij snel een paard en een half uur later had hij zelfs drie stukken meer. Iris kon de strijd wel rekken,
maar de winst kwam voor Bram geen moment in gevaar. Tussenstand 0-3.
Haeghe Ooievaar deed iets terug aan bord twee. Ed Langelaan moest het met zwart opnemen tegen eloreus Franke Boersma (1631)
Ed verloor in de opening een pion. Later schoof Franke een pion door naar de zesde rij. Die pion kon niet goed genomen worden omdat
Franke dan met een paard zou terugnemen en dan twee torens zou aanvallen. Kortom, de problemen stapelden zich op voor Ed en
bleken korte tijd later onoplosbaar. Tussenstand 1-3. Gelukkig voor Ed was zijn trainer Ton Bodaan als toeschouwer aanwezig
en die heeft Ed tijdens de post mortem gewezen op mogelijke verbeterpunten.
Peter Huybens speelde aan bord vier tegen 'Angstgegnerin' Michelle de Liefde. Deze jongedame had hem tijdens een Pomartoernooi
al eens van het bord geveegd, dus Peter was er niet gerust op. Hij zal er niet geruster op geworden zijn toen hij in een onbewaakt
moment vergat zijn e-pion te dekken. Michelle nam het vervroegde sinterklaascadeautje in dank aan. Peter probeerde wel iets terug te doen.
Hij zette een batterij op met dame en loper, maar al multitaskend (ze werkte tijdens de partij ook nog aan iets wat op een afstudeerscriptie leek)
smoorde Michelle alle tegenkansen in de kiem. Ik had nog de hoop dat Peter het eindspel met ongelijke lopers remise zou kunnen houden.
Michelle won echter nog een tweede pion, waarna promotie van een vrijpion op den duur niet te verhinderen zou zijn.
Peter gaf het daarom op. Tussenstand 2-3.
Patrick Roeleveld was aan het topbord het langst bezig. Patrick opende met 1.c4 en na het zwarte antwoord 1.e5 kregen we een
opening die ikzelf 'omgekeerd Siciliaans' noem. Na raadpleging van het boek van Paul van der Sterren 'De wereld van de schaakopening' blijkt dit de officiële naam te zijn!
Weer wat geleerd. Patrick kwam met voordeel uit de opening doordat hij er via listige pionzetjes in slaagde een vijandelijk paard terug te jagen naar g8.
Langzamerhand ontworstelde de taaie Eric van Breugel zich aan de druk. Op een gegeven moment waren toeschouwer Ton Thijssen en ik unaniem
van mening dat zwart iets beter stond, mede omdat Patrick nog niet gerokeerd had. Later won zwart een pion en begon ik te vrezen voor het
schakersleven van Patrick. Het eindspel werd echter door Patrick sterk behandeld. Met toren en loper viel hij de vijandelijke pionnen aan.
Zwart kon hier niet veel tegen doen, omdat hij nog geen luchtgaatje had gemaakt en zijn paard op de achterste rij moest blijven om mat te voorkomen.
Patrick won twee pionnen en er resteerde een eindspel waarin hij een loper en drie pionnen had en zijn tegenstander een paard en twee pionnen.
Beide spelers zaten krap in de tijd. Patrick bood remise aan, omdat dit voldoende zou zijn voor de teamoverwinning.
Eric sloeg dit eerst af, maar met minder dan 50 seconden op de klok voor beide spelers werd er toch remise overeengekomen. Eindstand 2½-3½
HSV blijft volop in de race voor het kampioenschap.
Bert Gerritsma