HSV 1 opent het nieuwe seizoen met (te) kleine overwinning.
Aangezien uw vliegende reporter dit jaar zelf meedoet kan ik niet al te diep op
de partijen ingaan omdat ik er niet veel van gezien heb.
Na de goede prestaties van vorig jaar waren de verwachtingen hoog gespannen.
De terugkeer van 3 verloren zonen (Bert Corneth, Harold Metselaar en Ton Bodaan)
leek op papier het team versterkt te hebben.
Op zich klopt deze theorie ook wel want de 3 scoorden 2½ uit 3 en dit had zelfs 3 uit 3
moeten zijn. De enige partij waar ik wel iets van weet is uiteraard mijn eigen partij maar
veel goeds valt er niet van te schrijven, de opening en het middenspel speelde mijn
tegenstander zo slecht de ik op de schaal van Fritz naar +4 was geklommen maar vervolgens
begon ik te knoeien en ging het via +2 weer naar .0. ,remise dus.
Wat ik wel begreep was dat behalve dit halve punt we nog veel meer hebben weggegeven.
Carlos op 1 stond moeilijk maar had meer tijd en had volgens eigen zeggen gewonnen als hij
niet in tijdnood van zijn tegenstander had geblunderd.
Olav op 2 speelde tegen de tegenspeler met de hoogste rating een goede partij en wist
op knappe wijze te winnen.
Op 3 speelde mijn partij zich af.
Daarnaast zat op 4 onze boebie de boebert, hier moet zich een drama hebben afgespeeld
want toen ik met mijn tegenstander ging analyseren stond Rob een half bord materiaal voor
tegen een klein jongetje dat vergat op te geven. Maar later op de avond hoorde ik dat hij
zich op de een of andere manier nog had laten foppen.
Op 5 speelde Harold en won vrij simpel, na wat spoken te hebben gezien blies zijn
tegenstander zichzelf op.
Ook Bert Corneth op 6 was veel te sterk voor zijn tegenstander die zijn remise-kansen niet
zag en in een toreneindspel alles weggaf.
Ook Hans leek te gaan winnen maar zijn idee om een toren te winnen klopte niet en zijn
tegenstander kon ontsnappen.
Bert Gerritsma verving onze bord einz-spieler Franzie Lederhoze en maakte bekwaam remise
op bord 8.
Al met al geen 7-1 maar slechts een 4½ - 3½ overwinning, misschien maar goed ook want
Op 3 november spelen we tegen de grote favoriet voor de titel, Belgisch park, samen met DSC
op papier de sterkste tegenstander.
Al met al was het een gezellige wedstrijd. Helaas had onze teamleider Carel de hele
drankvoorraad van Wassenaar zoek gemaakt zodat we na afloop ons verdriet niet konden
verdrinken.
Ton Bodaan.